PS Plaatje wordt nog gewijzigd
God geeft een dag van rust
Toen God klaar was met de schepping, hield Hij op de zevende dag stil. Maar deze rust was niet alleen voor Hemzelf bedoeld; Hij gaf deze dag ook aan de mens als een bijzonder geschenk. Adam en Eva waren geroepen om over de schepping te heersen, maar door hun ongehoorzaamheid verloren ze die verantwoordelijkheid. Bovendien kwam er een breuk tussen God en de mens: de harmonie verdween en vijandschap nam de plaats in. Helaas geldt dit nog steeds voor alle mensen vandaag.
Toch beloofde God vanaf het begin dat Hij deze gebroken relatie zou herstellen. Die belofte kwam uit in Zijn Zoon, Yeshua. Door Zijn lijden, dood en opstanding bracht Hij vrede tussen God en de mens. Wie op Hem vertrouwt, kan opnieuw in contact komen met God. Bovendien heeft God beloofd dat Hij de aarde zal bevrijden van zonde en dood.
Een rustdag en andere geschenken
Na de val van Adam en Eva moesten mensen voortaan werken om in hun levensonderhoud te voorzien. Maar zelfs in deze realiteit gaf God een kostbaar cadeau: één dag in de week om te rusten. Een dag om vreugde te vinden in Hem, tijd te hebben voor gezin en geliefden, en samen te komen met anderen die God dienen.
Adam en Eva kregen bovendien twee bijzondere geschenken mee uit het paradijs: het huwelijk en de wekelijkse rustdag. Het huwelijk bleef bestaan als een prachtige instelling van God, en ook de sabbat bleef een gave voor de mens. Helaas wordt de sabbat door veel mensen vandaag gezien als een serie regels die verplicht gevolgd moeten worden. Maar het oorspronkelijke doel van de sabbat gaat dieper: deze dag was er al vóór de wet. Het laat zien hoe God rust en harmonie in het leven van de mens wil brengen.
De sabbat in Israël
In de Bijbel verschijnt de sabbat al op de eerste pagina’s, maar later lijkt men deze bijzondere dag te vergeten. Wanneer God een nieuwe fase van Zijn plan openbaart, wordt de sabbat opnieuw belangrijk, nu verbonden met het volk Israël. Dit volk kreeg Gods wetten en werd geroepen om een voorbeeld te zijn als koningen en priesters.
Het hart van Gods wet wordt gevormd door de Tien Geboden, en het sabbatsgebod staat daarin centraal. Profeten herinnerden Israël steeds aan dit gebod en riepen het volk op om gehoorzaam te zijn. De sabbat is geen vrijblijvende keuze; Gods geboden zijn richtlijnen voor een rechtvaardige en godvruchtige samenleving.
De speciale roeping van Israël betekent niet dat God andere volken negeert. Hij wil juist via Israël zegen brengen over de hele wereld (Deut. 4:5-8). Zo was het plan altijd dat dit volk het heil aan alle volken zou laten zien.
Jeshua en de vervulling van de sabbat
Israël faalde keer op keer in het volgen van Gods geboden. Toch liet God Zijn plan niet los. Er kwam één Israëliet, Yeshua de Messias, die een nieuw begin bracht voor Israël en de volken. Zijn woorden en daden schokten het volk: Hij riep mensen op tot bekering en leerde over het Koninkrijk van God.
Door Zijn sterven en opstanding werd de macht van zonde, satan en dood gebroken. Daarna kwam de Heilige Geest, die mensen van binnenuit vernieuwt en hen helpt Gods wil te volgen (Jer. 31:33).
Een uitnodiging voor iedereen
Jesaja 56 laat zien dat de sabbat niet alleen voor Israël is. Alle volken worden uitgenodigd om deze dag te vieren en daarin Gods zegen te ervaren. Sommigen denken dat dit alleen voor het Oude Testament geldt, maar het Nieuwe Testament laat zien dat dit nog steeds belangrijk is. Yeshua verwijst naar Jesaja, en Paulus citeert deze teksten in zijn brieven (Matt. 21:13; Rom. 1:17; Openb. 2:17).